Μετά από καιρό..

Εδώ είμαι και πάλι φίλοι μου,...

Επρεπε δηλαδή να με καθηλώσει μια γρίπη τρείς μερες στο σπίτι για να βρω χρόνο να γράψω..
Δεν ξέρω αν αυτό είναι καλό ή κακό, έμπνευση ,θυμός χαρά και οργή υπήρχαν πάντα αλλά μέχρι να τα μεταφέρω στο άψυχο πληκτρολόγιο μεταλλάχθηκαν.
Είμαστε σε μια εποχή όπου οι ρυθμοί που τρέχουν τα γεγονότα έχουν αυξηθεί.
Από που να πρωτοπιάσω..απο την οικονιμική ανέχεια που περνάμε και ζουμε, όσο και αν κάποιοι βολεμένοι το αρνούνται, έυχομαι τουλάχιστον να το βλέπουν αν δεν το βλέπουν λυπάμαι για αυτούς.Τι να πω;Χρόνια πάω στα Goody's σαν γνήσιος εργένης για μεσημεριανό, πρώτη φορά είδα δύο κοπελίτσες να μοιράζονται το ίδιο Club, και την ίδια cola, και δυστυχώς όχο λόγω δίαιτας. Πρώτη φορά είδα στον κάδο που πετάω τα σκουπίδια να ψάχνουν περασμένα μεσάνυχτα για αποφάγια ένα νέο ζευγαράκι..Οσο για τον νεαρό που έβαλα κάτω από το αυτοκίνητο με το μηχανάκι που οδηγούσε, χωρίς πάντως να φταίω, μέχρι να βγω έξω να δω αν ζούσε ή όχι, αυτός είχε σηκωθεί και με ρώτησε αν είχα 5 ευρώ να του δώσω να φάει..καταλαβαίνετε τι έκπληξη ένοιωσα..
Αυτό είναι το ένα άκρο, το άλλο είναι οι ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας που κάνουν ό, τι μπορούν για να χάσουμε κάποιοι από εμάς τις δουλειές μας, και το εννοώ, δεν έχουν καταλάβει ότι διώχνοντας αεροπορικές εταιρείες μειώνεται ο κύκλος εργασιώ του αεροδρομίου και αναλόγως μειώνονται και οι δικές τους θέσεις εργασίας..
Ούτε για τους μεταφορείς, που είναι προσκολλημένοι σε ένα παλαιομοδίτικο συνδικαλισμό που δεν οδηγεί πουθενά, αντλώντας ψευτομαγκιά που πηγάζει από τον όγκο μόνο του οχήματος τους..
Αμ γιατί οι ντόποιοι άρχοντες είναι καλύτεροι, μόνο εγώ και κάποιοι άλλοι άμεσα ενδιαφερόμενοι ξέρουμε τι τραβήξαμε να βγάλουμε τον κόσμο από τα ξενοδοχεία του Θολού και να αναχωρήσουν για τις πατρίδες του στην γιορτή της Αγ. Μαρίνας.Μεγάλη η χάρη της, αδιαμφισβήτητα αλλά θέλει πολύ μυαλό ρε παιδιά να αφήσεις το δρόμο ανοιχτό να περνάνε τουλάχιστον οχήματα;
Για να μην αναφερθώ στην αντιμετώπιση που είχαμε στο προηγούμενο γραφείο που δούλευα όταν αποφάσισαν να κλείσουν την πόλη για την διοργάνωση του τριάθλου εγκλωβίζοντας 2000 Σκανδιναυούς στα ξενοδοχεία τούς αποκόπτοντας τους από την πρόσβαση στα μεταφορικά μέσα..
Παρ' όλα αυτά ο κόσμος συνεχίζει να έρχεται και μάλλον χάρη μας κάνει..
Από την άλλη οι ψευτοεπαναστάτες της Σέχτας σκοτώνουν, ποιόν τον Γκιόλια που ξαφνικά έγινε ήρωας μετα θάνατον...απλά μου έρχεται στο μυαλό ότι η τηλεόραση και τα ΜΜΕ δολοφονούνται τώρα από τους ίδιους το κοινό τους, έτσι το έπλασαν οι ίδιοι τώρα ας το χαρούν..
Τι μας μένει δηλαδή;Αγάπη και τίποτα άλλο, να αγαπάμε όχι για να μας αγαπήσουν αλλά γιατί το νοιώθουμε, και μην ξεχνάτε είναι η γλώσσα της καρδιάς, δεν έχει ανάγκη από λέξεις ..φαίνεται στα μάτια..

Στο επανιδείν..