Εφτασε η ώρα μετά από πολλές περιπέτειες και ανατροπές να υπηρετήσω την έτσι και αλλιώς μικρή στρατιωτική μου θητεία στα αισίως κλεισμένα 35.Διαγόρας- Βενιζέλος, Σταθμός Λαρίσσης και 1ο:19 το επόμενο τραίνο για Αγ. Θωμά. Στον σταθμό ο μόνος νεοσύλλεκτος για την ώρα, δεν μπορεί λέω , κάποιος θα φανεί.Σε λίγο εμφαννίζονται 4 παλλικαράκια με βαριά βορεοελλαδίτικη προφορά, εδώ λέω είμαστε.Ο ένας μου φαίνοταν γνωστός, πιάνουμε κουβέντα, με ρωτούν κύριε και εσείς Αυλώνα;που να πιστέψουν ότι παρουσιάζομαι και εγώ.Ρε συ Μ ανώλη;;;!!!τι κάνεις εδω;;γιατί διάλεξες τα λουκάνικα εχθές σαν κύριο υλικό;;ήταν ο Μανωλάκης από το Master Chef που αποχώρησε από το παιχνίδι λόγω στρατού...ποιος είναι ο νικητής μην με ρωτήσετε, θα εκθέσω τον Μανώλη.
Με τα πολλά πέρασε η ώρα, επιβιβαστήκαμε και ξεκινήσαμε, σε 45 λεπτά Αγ.Θωμάς.
Στάση σχεδόν έξω από το Κέντρο,περπάτημα και είσοδος με κρουασάν και χυμό.Λόγω ηλικίας ούτε καν με ρώτησαν για κινητό, σε κάποιους άλλους τα πήραν.Λεωφορείο στην είσοδο και μετά από 1 χμ στο κέντρο κατάταξεως.Οι απαραίτητες φωτογραφίες και πέρασμα από όλα τα συνεργεία καταγραφής, γιατρούς, στρατολογία,ψυχολόγοι,α...πήραμε και 8 ευρώ μισθοδοσία!!!
Κάποια στιγμή μπαίνει κάποιος μέσα και άπαντες χτυπούν προσοχή, εκτος φυσικά από εμένα, ποιος είναι ρε παιδιά ο κύριος;Ταξίαρχος μου λένε, θα τα μάθεις....(νομίζεις μεγάλε όπως θα δεις στην συνέχεια).
Στην αποθήκη ιματισμού, ξεχνάς τα ρουχαλάκια σου, σου δίνουν το λουκανικάκι και λίγο -λίγο γεμίζει με κυρίως άχρηστα πράγματα.
Αναμονή έξω αριστερά να μαζευτούμε, όταν μετά από 2 ώρες φάνηκε μια καναδέζα να μας πάρει στην 2η επιλαρχία 1 ίλη όπου θα παιρνάγαμε το υπόποιπο της σύντομης όπως αποδείχθηκε εκπαίδευσης.Εκεί στο Διοικητήριο σου παίρνουν μια σύντομη κα τυπική συνέντευξη , πήραμε σεντόνια, μπήκαμε σε θαλάμους, και στις 1900 είχαμε μέτρημα και αναφορά, και το πρώτο μας φαγητό, πίτσα και πατάτες.
Το κλίμα γενικά χαλαρό, οι πιο πολλοί φοβισμένοι και ψάχνονταν για γνωριμίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου