Παρασκευή, Απριλίου 23, 2010

ΔΝΤ

Εζησα να το δω και αυτό..

Μου έλεγε η μανούλα μου, κάνε βρε συ ένα παιδάκι, πότε θα το κάνεις;Ασε βρε μάνα της έλεγα, δεν βλέπεις σε τι κοινωνία ζούμε;μετά από αυτά που είδα και άκουσα σήμερα δεν το βλέπω να τεκνοποιώ. Εζησα να δω την χώρα μας να χρεωκοπεί, γιατί περί χρεωκοπίας πρόκειται, να γινόμαστε ρόμπες στα μάτια των Ευρωπαίων και να γινόμαστε δέκτες ανώφελης κριτικής.Και να σας πω κάτι;καλά μας κάνουν,είναι καιρός να μηδενίσουμε το κοντέρ, να πάψουμε να ζούμε με δανεικά και πάνω από τις δυνάμεις μας, να προσγειωθούμε και να ξαναρχίσουμε από το μηδέν. Να αφήσουμε τις καφετέριες, να στρώσουμε τοκεφάλι στη δουλειά,με λίγα λόγια και πολλές πράξεις.Οι συνδικαλιστές στα σπιτάκια τους, οι δημόσιοι υπάληλλοι όσοι θα μείνουν, να γίνουν παραγωγικοί,να περιορίσουμε τα έξοδα και την άκριτη σπάτάλη. Να έχουμε διαφάνεια σε όλα, και αν γίνουμε πιο ευέλικτοι στην αγορά εργασίας.Οταν πριν 8 έτη ο Σημίτης επιχείρησε να λύσει το Ασφαλιστικό λέγοντας ότι σε 10 χρόνια δεν θα έχουμε να πληρώσουμε όλοι γέλαγαν, δυστυχώς τον θυμηθήκαμε και όχι για τελευταία φορά.
Δύσκολες μέρες έρχονται, το ΔΝΤ θα διατάζει και εμείς θα εφαρμόζουμε, τα τρία πρώτα χρόνια πολύ δύσκολα και οδυνηρά.Θα αντέξουμε όμως, και θα βγούμε δυνατότεροι και αποτελεσματικοί. Οταν βλέπαμε τους τουρίστες να ψωνίζουν δύο πορτοκάλια και ένα μήλο γελάγαμε, τώρα θα γελάν αυτοί.Το κεφάλι μέσα, λίγα λόγια και υπομονή. Πολλοί από εμάς θα μείνουν άνεργοι, θα αναθεωρήσουμε συστήματα και αξίες και θα αναπροσαρμόσουμε στόχους.Ψυχραιμία θέλει ώστε να μην χάσουμε και εθνικό έδαφος. Θεωρώ δεδομένο ότι τα Σκόπια θα ονομαστούν Μακεδονία , και άντε να πεις όχι τώρα.Ας την σκαπουλάρουμε τουλάχιστον από Ανατολικά.
Το πολιτικό σύστημα κατέρρευσε αλλά αυτό που με ανησυχεί είναι ότι δεν έχουμε ισχυρή εναλλακτική. Η κριτική είναι εύκολη, όποιος έχει αντιπρόταση να βγει μπροστά.
Προβλέπεται ύφεση -4%, όποιος δεν καταλαβαίνει τι σημαίνει, κρίμα δικό του.
Δεν θα υπάρχει έστω υποτυπώδης ανάπτυξη,ανεργία στα ύψη και ακρίβεια.
Δεν ξέρω που θα βγάλει αυτό το τούνελ, εύχομαι απλά να έχει και έξοδο..
Σας αφήνω και μη σταματάτε να ελπίζετε..

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Αχχχ... Είδες τι πάθαμε; Δίκιο έχεις.Είναι από τις λίγες φορές που νιώθω "τυχερή" που ζω εκτός Ελλάδας, όχι ότι κι εμείς θα μείνουμε αλώβητοι από αυτή την κατάσταση, άστα, μαύρα χάλια. Πιστεύω ότι πολύς κόσμος θα ξενιτευτεί ξανά σε αναζήτηση μιας καλύτερης τύχης. Και λέγαμε με τον Θ. ότι είναι η χειρότερη εποχή αυτή για να σκεφτόμαστε τον επαναπατρισμό μας. Στεναχωριέμαι πολύ και αναρωτιέμαι όντως σε τι κόσμο έφερα το μωράκι μου. Όμως, Παρούλι μου, καλά στα λέει η μανούλα σου... Κάνε ένα παιδάκι... Έχει άλλη γλύκα η ζωή. Και όταν σε κοιτάει στα μάτια, πίστεψε με, όλα τα άλλα σου φαίνονται πολύ μικρά.
Περιμένουμε και τη μητέρα αύριο.

Έχεις φιλάκια από τον τζούνιορ.

Σε σκεφτόμαστε και σε αγαπάμε.